Scheiding tussen kerk en staat

Wie is het niet eens met deze vooruitgang van onze moderne tijd?
En toch kan men zich afvragen….!

De historici geven al voorbeelden van scheiding tussen geloof en aardse koninklijke macht in de periode van -2700B.C.dus kort voor de koning Gilgamesch in het land van de Sumeriens.

In het begin van de sumeriese periode was de koning en de kerk de zelfde persoon. De scheiding wordt op een gegeven moment een noodzaak want de aardse functie vraagt teveel aandacht voor één man en de koning moet delegeren. In werkelijkheid controleert hij de geestelijke functie met behulp van de dirigenten van deze instantie die de potentaten hadden geplaatst. De grote getallen van zonen en dochters van zijn harem vinden hier een plaats als Priester of Herodule (kerkprostituee) en wij vinden deze relatie kerkkoningschap tot aan de Franse revolutie.De driehoeksverhouding kerk-koning-leger van onze Indo-europese beschaving heeft geduurd tot het concordaat van 1801 en eindigt met de wet van 1905, dat wil zeggen die onze huidige situatie schept twee volledig gescheiden machten .

Deze vernietiging van banden tussen machten is net zo onzinnig als een onafhankelijke macht te maken van onze justitie zoals de President Chirac declareerde Urbi et Orbi kort na zijn ambtelijke bekleding en demonstreerde voor de zoveelste maal dat hij geen gelegenheid zal missen om een historische blunder te maken gedurende zijn ambts mandaat.

Ik hoorde kortgeleden op een radio die de Katholieke kerk dag en nacht verdedigd, een geestelijke verkondigen, dat de kerk niet aan politiek moet doen. Natuurlijk ik zal zeggen ieder zijn beroep. Toch de kerk heeft zijn eigen politiek die kan interfereren met de aardse macht. Daar waar ik me tegen strijd is dat bij deze toenemende specialisering van de beiden functies dat men laat weten dat de kerk de staat niet meer nodig heeft en vooral de staat de kerk.

De rol van de kerk is beetje bij beetje uitgehold van zijn reële substantie met het behouden van de voorvaderlijke tradities en ceremonies zoals trouwen, begrafenissen en steeds minder dopen maar het essentiële; de indoctrinatie van een moraal om gemeenschappelijk in een maatschappij samen te leven gaat nog door met de oude kerkgangers die in feite hier geen particuliere behoefte aan hebben.

Deze functie wordt door onze socialistische staat vervangen door enige uren “burgerzin”op school, wat onze goede ideologen noemen “burgerbewust zijn”en wat in wezen een vertaling is van Christen zijn. Men behoeft niet te zeggen dat deze functie die van de kerk overgenomen is, nooit door onze onderwijzers beheerst zal worden. Omgekeerd de priesters doceerden in het verleden en hadden een onderwijs functie die onze blonde krullenbollen tenminste het lezen en schrijven leerden en waren ver weg van de 40% analfabeten die ons zeer dure nationale staats onderwijs heden ten dagen produceert aan het eind van de lagere school ( dit wil zeggen niet instaat zijn 20 zinnen samen te vatten in 5).

Wanneer ik mijn jeugd herinner, bijna iedere dag naar de kerk, overigens het aantal kerkbezoeken werd genoteerd in het schoolrapport, bidden voor iedere maaltijd en begin van de klas, religieuze onderricht een keer per dag, het gebed voor het slapen gaan, de zondagsmis en eventueel lof, de diensten als misdienaar, processies en andere activiteiten verbonden met de godsdienst zoal Vasten, gregoriaans zingen, eerste en plechtige communie, vormsel en voorbereiding tot een huwelijk . Ondanks deze dagelijkse indoctrinatie had de kerk niet altijd het laatste woord en de duivel wist zijn deel op te eisen, meestal de kruimels. Ik heb het idee dat deze anti-God vandaag de dag plaats heeft genomen aan het hoofd van het banket van onze materialistische consummatie maatschappij. In ieder geval, het concordaat en de effectieve scheiding is beslist een meesterwerk van deze duivelse geest maar opgepast hij kan nog beter! Actueel heeft hij in zijn bagage wat men in Frankrijk noemt de kers op de taart.

20 jaar geleden schreef mijn neef, directeur van het grootseminarie in hydrabad in India, waarom de vrouw geen priester? en kreeg ruzie met de Paus. Gelukkig is de Paus onfeilbaar en had gelijk deze heresie te veroordelen. Terug in Engeland waar hij zijn studie had gedaan, heeft dit idee verbreiding gevonden in de Anglicaanse kerk die ondertussen vrouwelijke priesters heeft gewijd. Dit is begrijpelijk, want het hoofd van deze kerk is een vrouw namelijk de koningin Elisabeth, maar zij is feilbaar!

Ondanks dit halve mislukken, de duivel werkt energiek op het gebied van de aardse macht met de fameuze gelijkheidrechten voor de vrouw, s'nachts werken, roken, drugs, gelijke salarissen en hij vind iedere dag nieuwe.

De Russen hebben het goed begrepen en hebben de vrouwen op de tractors gezet en in andere zware industrieën voordat wij hun kopieerden, hoewel in de eerst wereld oorlog hebben de vrouwen de mannen moeten vervangen die afwezig waren .

Vandaag de dag is deze gelijkheid zo goed gevorderd dat 80% van de rechters en onderwijs vrouwen zijn.

Waar komt deze absurditeit vandaan? De Franse revolutie van 1789 met zijn mensenrechten waarvan het eerst artikel zegt: “Alle mensen worden vrij geboren en zijn evenrechtig. Dit laatste woord wordt verbasterd in een synoniem “ gelijk” of uitwisselbaar. Het zien van mannen die de Baby’s op hun buik dragen geeft me huiduitslag of het tegenovergestelde vrouwen die bussen en vrachtauto’s besturen of in de marine commanderen. Uitzonderingen zijn niet te generaliseren, vrouwen aan het hoofd van een land zijn verre van een buitenissigheid maar in geen geval een basis tot gelijkheidwetgeving. Zolang bij een sollicitatieconcurrentie van jongen en meisje het gewicht van een minirok de balans kan doen overslaan dan moet de man zich afhouden van de sirenes met hun mensenrechten-visioen. Sinds het stem recht is toegezegd aan de vrouw, heeft de man eveneens in de appel gebeten die door de meester van de verdoeming is aangeboden.

Viarmes 24-01-01

C.J.Wijngaards

 

gold.gif